عدم ارتباط ام.اس و استرس

استرس مولد بسیاری از بیماریهای دیگر است اما ارتباطی با بیماری ام .اس ندارد! دانشمندان در مقاله ای که به تازگی در مجله آکادمی نورولوژی آمریکا به چاپ رسید، بیان کردند که برخلاف گزارش ها و مطالعات قبلی به این نتیجه رسیده اند که استرس خطر ابتلابه بیماری ام.اس را افزایش نمی دهد.بیماری ام.اس یک بیماری دستگاه اعصاب مرکزی بوده و بر اثر آن پوشش محافظ اعصابی که در داخل و اطراف مغزو نخاع قرار دارند، تخریب می شود که این موضوع خود باعث طیف گسترده ای از علائم مانند از دست دادن کنترل عضلات و هماهنگی بین آنها تا اختلالات بینایی می شود. این بیماری در بین زنان شایع تر است و در نقاطی از دنیا مثل آمریکا، کانادا و اروپای شمالی شیوع بیشتری دارد.
    محققان علوم نورولوژی دریافتند که برخلاف نتایج و مطالعات گذشته، استرس به خودی خود خطر ابتلابه ام.اس را افزایش نمی دهد؛ در حالی که در گذشته این گونه تصور می شد که وقایع پرتنش زندگی، خطر ابتلابه بیماری ام.اس را افزایش می دهد. در این مطالعه عوامل استرس زا بررسی شده اند که آیا می تواند به ابتلای افراد به ام.اس منجر شود یا خیر. «تروند ریس» استاد دانشگاه برگن نروژ در این خصوص اظهار نموده است که به عنوان جامعه آماری برای مطالعه و بررسی، دو گروه از زنان پرستار را انتخاب کردیم، در گروه نخست جمعیتی معادل 121 هزار و 700 نفر در گروه سنی 30 تا 55 سال و گروه دوم با جمعیت 116 هزار و 671 نفر در بازده سنی 25 تا 42 سال مورد مطالعه قرار گرفتند و از آنها خواسته شد تا شرایط تنش زا در زندگی روزمره خود اعم از فیزیکی و روحی را بیان کنند؛ سرانجام در گروه نخست 77 نفر و در گروه دوم 292 نفر دچار ام.اس شدند؛ این اختلاف بین مبتلایان به دلیل تفاوت سنی آنها بود «. پس از در نظر گرفتن عوامل مهمی چون سن، قومیت و نژاد، وزن بدن در 18 سالگی و سیگار کشیدن، به این نتیجه خواهیم رسید که زندگی پرتنش خطر ابتلابه ام.اس را افزایش نمی دهد.اما در عین حال نمی توان ارتباط بیماری آلزایمر را با استرس نادیده گرفت.پزشکان آلمانی در یک مطالعه جدید دریافته اند که استرس می تواند خطر ابتلابه آلزایمر را افزایش دهد.این پزشکان در آزمایشات خود متوجه شدند که افزایش ترشح هورمون های استرس منجر به تولید غیرطبیعی نوعی پروتئین موسوم به «phosphorylated tau» می شود که نتیجه تولید این پروتئین در موش ها از دست رفتن توان حافظه است. دکتر اوسبورن آلمیدا از انستیتو روانپزشکی ماکس پلانک در مونیخ و دستیاران وی در دانشگاه مینهو در پرتغال خاطرنشان کردند: ذرات این پروتئین در سلولهای عصبی در واقع نشانه معمول بیماری آلزایمر است. بر اثر فعل و انفعالاتی که این پروتئین عامل آن است سلولهای عصبی بویژه در هیپوکامپ می میرند. هیپوکامپ بخشی از مغز است که در فرایند یادگیری و حافظه نقش مهمی ایفا می کند. همچنین قشر مخ در منطقه پیشانی هم در تنظیم فعالیتهای ذهنی و ادراکی قوی تر نقش مهمی دارد.این متخصصان در بررسی های خود نشان دادند که استرس و هورمونهایی که در طول وارد آمدن استرس به فرد آزاد می شوند، می توانند احتمال ابتلابه بیماری آلزایمر را تشدید کنند. یافته های ما مشخص می کند که هورمونهای استرس و خود استرس می توانند موجب تغییراتی در پروتئین tau شود که عامل ابتلابه آلزایمر هستند. از جمله عوامل شعله ور شدن حملات قلبی مینور(کوچک) و ماژور(بزرگ) تا 40 درصد استرس است. وقتی فرایند حمله قلبی در بدن آغاز شود، کاری از دست بیمار ساخته نیست و باید به مراکز درمانی مراجعه کند. دود سیگار، بالابودن سطح قند و کلسترول، داشتن وزن اضافی و نداشتن تحرک عواملی هستند که در دراز مدت باعث گرفتگی رگ ها و آسیب های قلبی می شوند.
    استرس عبارت است از واکنشهای فیزیکی ، ذهنی و عاطفی که در نتیجه تغییرات و نیازهای زندگی فرد، تجربه می شوند. تغییرات می توانند بزرگ یا کوچک باشند. پاسخ افراد به تغییرات زندگی متفاوت است . استرس مثبت می تواند یک انگیزش دهنده باشد در حالی که استرس منفی می تواند در زمانی که این تغییرات و نیازها، فرد را شکست می دهند، ایجاد شود